La dissémination

Quand on sperme, on ne compte pas.

Libération, interview met donor Edwin Houben

 

Gewoon Frans

Kijk, dat gewoon zijn vind ik volstrekt normaal.

Frans Bauer

 

Wisselende eigenaren

"De club is een speelbal geworden."

Fan van Portsmouth FC

 

Stuiten op wie we zijn

'Alleen door te zijn die we bestaan verwerkelijken we onszelf zoals we ons achter ons verschijnen ophouden. We verhouden ons tot de verschijning als degenen die ons terughouden in die verschijning. Anderen geven ons onszelf terug als zodanig, omdat ze ons zien zoals we zijn als verschijnend, en dus ook wel weten dat we die verschijnende kant hebben, en erdoorheen prikken. Doortastend als ze zijn, stuiten ze op onze terughouding.'

Simon

 

Dichten dankzij de hel

Solo nel punto in cui riusciamo a calarci in questo Tartaro e a far esperienza della nostra stessa impotenza, diventiamo capaci di creare, diventiamo poeti.

Alleen op het punt waarop het ons lukt om af te dalen in deze hel en onze eigen onmacht te ervaren, worden we in staat om te scheppen, worden we dichters.

Agamben, Bartleby - La formula della creazione

 

Good and Bad Are a Brand

Whoever is unjust, let him be unjust still.
Whoever is righteous, let him be righteous still.
Whoever is filthy, let him be filthy still.
Listen to the words long written down, When the man comes around.

Johnny Cash, aan het eind van de film Logan

 

Kurosawa gaat rond

Je kunt zeggen dat de boodschap van Kurosawa nogal plat humanistisch is. Maar zijn film (Vivre) is echt iets anders: het volgehouden onderzoek naar de vraag en de gegevens, in de situaties. En de ontdekking van het antwoord dat komt naarmate het onderzoek vordert. Het enige antwoord bestaat in het voeden van de gegevens, de wereld opladen met gegevens, de dingen laten rondgaan, zoveel mogelijk of anders een beetje, op zo'n manier door die nieuwe of vernieuwde gegevens dat er vragen uit oprijzen en zich verspreiden die minder wreed zijn, vrolijker, dichter bij de Natuur en het leven.

Deleuze, L'image-mouvement

 

Toon me

'Het is gewoon dit: Toon Hermans is zichzelf. Nu is hij dit aan deze zijde van de grens met het spelen van zichzelf, even later is hij dit aan gene zijde en is duidelijk dat hij speelt. Om dit te doen en te kunnen tonen moet hij het zo klein mogelijk houden. Het moet zo gewoon mogelijk zijn. En dan kan hij het tonen. Hij maakt mini-zigzagbewegingen die de grens tonen. Het ene tonen lokt het andere uit. Daarom wordt nu onthuld op tv wie hij was en moest er een biografie komen. Omdat Toon zich toonde wordt hij getoond. Zoals hij was, met de nadruk op zoals. Nu begrijpen we dat hij wel Toon moest heten. Heette hij geen Toon, dan had hij zich zo genoemd. Toon! zegt hij ons als het ware. Want zo was hij.'

 Simon